Tutaj powinien być opis

80 ROCZNICA ZBRODNI KATYŃSKIEJ

„Tylko guziki nieugięte
przetrwały śmierć świadkowie zbrodni
z głębin wychodzą na powierzchnię
jedyny pomnik na ich grobie, (…)”

 

Zbrodnia katyńska pozostawiła niezabliźnioną ranę w pamięci zarówno rodzin ofiar, jak i całego narodu polskiego. Szok i traumę najbliższych, którzy musieli zmierzyć się z informacją o utracie ojców, mężów czy braci, potęgowała świadomość, że nie będzie im dane nawet ostatnie pożegnanie, modlitwa przy grobie, ustawienie krzyża. W sposób naturalny pojawiła się potrzeba przynajmniej symbolicznego upamiętnienia pomordowanych, podzielenia się bólem, ogłoszenia światu tej wielkiej straty. Taka uroczystość odbywała się w naszej szkole zawsze w kwietniu, jednak  związku z epidemią wszystkie uroczystości upamiętniające ofiary Zbrodni Katyńskiej zostały odwołane.

W Polsce wznoszenie oficjalnych pomników katyńskich stało się możliwe dopiero po przemianach ustrojowych w 1989 r. Liczbę powstałych od tego momentu upamiętnień ofiar zbrodni NKWD można śmiało liczyć w tysiącach, jeżeli oprócz klasycznych pomników uwzględnimy również mniejsze formy ‒ tablice poświęcone wydzielonym grupom, na przykład oficerom konkretnych formacji czy służb, a także dęby sadzone dla uczczenia pojedynczych ofiar w ramach programu „Katyń… Ocalić od zapomnienia”. Znajdują się one także przy Szkole Podstawowej w Wojsławicach. Na terenie placówki w Wojsławicach znajduje się obelisk, przy którym posadzone zostały cztery „Dęby pamięci" ku czci pomordowanych mieszkańców gminy Zduńska Wola: Władysława Konata, Antoniego Sokołowskiego, Szymona Jagiełły i Antoniego Grębowicza. 

W  związku z przypadającą w 2020 roku 80. rocznicą sowieckiego ludobójstwa blisko 22 tysiące Polaków - wojskowych, policjantów i cywili –zamordowanych w kwietniu i maju 1940 roku przez sowieckie NKWD, zachęcamy obejrzenia wystawy IPN o tej zagładzie.